Thursday, February 19, 2009

Tawag Sakin Hopeful. Hindi Desperado.

Tawag Sakin Hopeful. Hindi Desperado.

Excited lang ako maramdaman ulit yung feeling na yun. Patuloy pa din sa pagdadasal, mas maganda kapag pinagdadasal mo yung taong yun. Syempre, para mas alam ni God, na sincere ka talaga at seryoso. oha. haha.

Isa pa tama yung sinasabi nila na, wag gawing cheap ang love. kasi nga precious yun. kaya bawal chipipoy at chipipay. Basta I will not settle for less, what I mean ayoko na magpadalosdalos o basta lang. nakakasakit kasi yun. boom.

Hindi ko alam, pero baka kilala ko na sya or makikilala ko pa lang. WEE!

Haha. Di ako emo. Hopeful tawag sakin.

I believe, sa kabilang part ng mundo o kabilang city. may nag-ppray din para sakin.

Oo naniniwala ako. Basta, I know the Feeling. Pag TAMA na ang lahat-lahat. Pag alam ko na na yun na, yun na.

in GOD'S time. in GOD's time mga friends.

Thursday, February 5, 2009

NADUKUTAN AKO NG CP!!! friends pls read

ayun. totoo yan, yung SAMSUNG E250 ko is already gone.. yeah. sad, cry , die!

FEB 5, 2008
kaninang umaga, papasok ako ng ojt. around 8:12 am, nakikipagsiksikan ako sa mga taong sasakay din ng MRT sa north ave station. sa sobrang dame, parang wowowee stampede.

actualy dapat hindi ako makakasakay kagad ng tren, pero dahil malelate na ako, pinilit ko makapasok. ewan ko nga eh, galing na galing ako sa sarili ko pag-sasakay ako ng MRT. kahit andaming tao na gustong makapasok, still nagagawa kong makapasok. ambilis.

ayun kanina, huling basa ko ng text ni Jeff - classmate ko yung quote nya na corny. tapos tingin na din ng oras sa phone ko, nakagawian ko na yun. Tas yun, yung dumating na yung tren, binulsa ko na sya sa pantalon ko. TApos ayun, nag-SLAMAN na kaming mga sasakay. yung mga babae nagsisigawan kasi naiipit sila.

SOBRANG SIKIP men. andaming katawan ang tumatama sa katawan ko. buong katawan ko ipit sa dami ng tao. sa sobrang bilis ng mga pangyayari,. sakto pagpasok ko ng tren, kinapa ko ang bulsa ko, ayun wala na. HINDI PA AKO MAKAPANIWALA eh. . hindi pa nag-sisink in sa utak ko. feeling ko kasi namisplace ko lang. kaso ayun. wala na.

para na akong basag at wasak the whole day. dinadaan ko na lang sa tawa kapag kinakausap ako ng mga boss ko at mga ka-OJT. nga pala late din ako pagdating ng opis.

PERO
bawi naman yung day ko kasi dinalaw na kami ng Adviser namin sa OJT dun sa Megaworld. natuwa naman sya sa feedback nung ininterview nya mga supervisors namin. talagang magaling mag-persuade mga taga AMD ng megaworld.so sabi nya baka mataas daw grade namin!!! saya diba.

tapos, nakabonding ko ulit si Jeff pauwi, dinamayan nya ako sa pagdadalamhati ko sa pagkawala ng CP, ayun. thanks sa time brod. salamat sa masarap na sharing sessions natin. labet

SO PARANG KWITS LANG. .

galing lang ni GOD. kala ko my day will end up a mess too. pero yun. haha

----> For the mean time, pag may kailangan kayo sakin, reach me through PM sa FS at multiply. . . paki kalat na lang sa mga iba pa nating Friends., baka lokohin kayo ng may gamit ng number ko. ok!?

ciao.