Sa tingin ko walang patutunguhan ang sinusulat kong toh.. nakakaramdam kasi ako ng matinding katam - - . katamaran. talaga naman oh. totoo talaga ang text quote na walang taong tamad, dahil hindi mo lang alam kung san ibubuhos ang kasipagan mo.
Bakit naman ganon..? nakaka-ilang linggo pa lang sa second semester ay ganito na. hindi naman ako ganito nung first sem. there's something wrong sa akin. Ganito din ang nararamdaman ng classmate ko. Bukod sa alam ng lahat na mas mahirap talaga ang mga subjects ngayon, dahil puro researches at defense, ay anak naman ng tinapa at tinamaan pa ng katamaran. Ano na lang ang mangyayari samin nyan. hays talaga.
Sa totoo lang, hindi naman ako malunkot ngayon o problemado. wala lang siguro akong magawa. BOORIINNG. yeah. kahit may mga asignatura ako, sige parin. hmm mejo iba lang itong post nato ngayon ah., mejo hindi inspiring at walang lesson.
Ay meron pala, wag nyo ko tularan! haha
Isa pa, pakiramdam ko, mas less-organize ako ngayon. nyak! management student pa naman ako. Andami kong namimisplace, tulad ng toothbrush na ntagpuan namin sa may isang medyas, charger na nakatago sa labahan, kahit sa pagpasok sa skul ay hindi ko pa magawang bumili ng notebook, kaya magulo ang aking mga files. pano yon? ang wirdo ko nitong mga nakaraang araw. ayan nauubusan na ako ng mga sasabihin.
i have to do something.. para sa dating masipag na mukhang nag-sisipag-sipagan na ako. CHEERS parekoi. 0_o
0 comments:
Post a Comment